عامل اتصال وینیل سیلان کروسیل® ۱۷۱
بهبود دهنده چسبندگی یا جاذب آب
ساختار شیمیایی
خواص شیمیایی
Crosile® 171 وینیل تری متوکسی سیلان یک عامل اتصال سیلان است که حاوی گروه‌های وینیل و هیدروکسیل است. می‌توان از آن به طور مؤثر برای افزایش ترشوندگی و بهبود ویژگی‌های فوق آبگریزی کامپوزیت‌های مختلف استفاده کرد.
نام مترادف (درجه معادل)
(تری متوکسی سیلیل)اتیلن، تری متوکسی (وینیل)سیلان، تری متوکسی (وینیل)سیلان، وینیل متیل تری متوکسی سیلان، وینیل تری متوکسی سیلان، تری متوکسی سیلیل)اتیلن، وینیل تیمتوکسی سیلان،
مشخصات
|
خواص |
واحدها |
مقادیر هدف (مشخصات، محدودیت‌ها) |
مقدار معمول |
|
ظاهر |
---- |
مایع بی‌رنگ |
مایع بی‌رنگ |
|
کروسیل® ۱۷۱ محتوا |
٪ (وزنی) |
>98% |
۹۹.۶۵ |
|
چگالی (p20) گرم بر سانتی‌متر مکعب |
گرم بر سانتی‌متر مکعب |
۰.۹۷۰۰+/_۰.۰۰۵۰ |
۰.۹۷۰۸ |
|
ضریب شکست (25 درجه سانتیگراد) |
--- |
۱.۳۹۳۰+/_۰.۰۰۵۰ |
۱.۳۹۲ |
|
محتوای اتیل تری متوکسی سیلان |
% | ۱.۰ | ۰.۲۳ |
|
محتوای متانول |
% | ۱.۰ | ۰.۰۱ |
|
محتوای کلر |
% | حداکثر 10ppm | 5 پی پی ام |
|
نقطه جوش |
درجه سانتیگراد | ۱۲۲-۱۲۳ درجه سانتیگراد | ۱۲۳ |
کاربرد
-
تولید پلی اتیلن اصلاح شده وینیل سیلان Crosile® 171 به عنوان مونومر برای تولید پلی اتیلن اصلاح شده با چگالی‌ها و ساختارهای کوپلیمری مختلف استفاده می‌شود. این ماده امکان تنظیم دقیق خواص نهایی پلیمر، مانند کوپلیمر بلوکی با ساختار شانه‌ای یا ساختار خطی را فراهم می‌کند.
-
سپرهای کابل و مقاومت‌های الکتریکی پلیمرهای اصلاح‌شده مشتق‌شده از وینیل‌سیلان کروسیل® ۱۷۱ در پوشش‌های کابل و مقاومت‌های الکتریکی کاربرد دارند. این مواد خواص بهبودیافته‌ای ارائه می‌دهند که برای عایق‌بندی الکتریکی در انواع خاصی از کابل‌ها و لوله‌های آب در تأسیسات گرمایش از کف مناسب است.
-
عامل پیوند عرضی برای پلی اتیلن وینیل سیلان Crosile® 171 به عنوان عوامل اتصال عرضی در تولید پلی اتیلن اتصال عرضی (PEX) استفاده می‌شود. بخش آلکوکسی سیلان در وینیل سیلان با آب واکنش می‌دهد و پیوندهای سیلیکون-اکسیژن-سیلیکون تشکیل می‌دهد که ماده را به هم متصل کرده و آن را پخت می‌کند. پلیمرهای قابل پخت در برابر رطوبت، از جمله PEX، معمولاً به عنوان عایق الکتریکی و در کاربردهای لوله‌های آب استفاده می‌شوند.
-
عامل اتصال/تقویت‌کننده چسبندگی وینیل سیلان Crosile® 171، به همراه سیلان‌های دارای عامل آمین و دارای عامل اپوکسی، به عنوان عامل اتصال یا تقویت‌کننده چسبندگی عمل می‌کند. این ماده برای اصلاح الیاف شیشه و مواد معدنی ذره‌ای به منظور افزایش استحکام پیوند آنها با رزین استفاده می‌شود. گروه سیلان در وینیل سیلان یک پیوند کووالانسی Si-O-Si با زیرلایه شیشه تشکیل می‌دهد، در حالی که رزین با گروه وینیل، گروه آمین یا گروه اپوکسی واکنش می‌دهد و منجر به پیوندهای قوی‌تر و بهبود خواص مکانیکی در تولید فایبرگلاس می‌شود.
