جفت کننده سیلان ترکیبی است که می تواند همزمان با مواد قطبی و غیر قطبی نیروی اتصال خاصی ایجاد کند. مشخصه آن وجود دو بخش قطبی و غیر قطبی در مولکول است، مانند آمینو سیلان ، اپوکسی سیلان ، آلکیل سیلان و بنزن. گروه های عاملی آلی مانند قلیایی اغلب به صورت شیمیایی با گروه های عاملی آلی در رزین ماتریکس بایندر ترکیب می شوند. متیل آمینو، اتیلامینو و غیره، این ژن ها به راحتی به سیلانول ها هیدرولیز می شوند که می توانند با مواد معدنی (شیشه، سیلیس، فلز، رس و غیره) ترکیب شوند. پیوندهای اکسیژن

بنابراین، با استفاده از یک عامل جفت کننده سیلان، می توان یک "پل مولکولی" بین سطح مشترک مواد معدنی و آلی ایجاد کرد و دو ماده با خواص کاملاً متفاوت را به هم متصل کرد و در نتیجه به طور موثر استحکام پیوند لایه رابط را بهبود بخشید.

افزودن یک عامل جفت کننده سیلان به چسب نه تنها می تواند استحکام چسب را بهبود بخشد، بلکه دوام و مقاومت در برابر پیری رطوبت-گرما را نیز بهبود می بخشد. به عنوان مثال، پلی یورتان با وجود اینکه چسبندگی بالایی به بسیاری از مواد دارد، اما دوام آن ایده آل نیست و پس از افزودن ماده کوپلینگ سیلان، دوام آن به میزان قابل توجهی بهبود می یابد.

هنگام مطالعه دوام چسب های آلیاژ تیتانیوم در گرمای مرطوب، با افزودن یک عامل جفت کننده سیلان به چسب اپوکسی مورد استفاده، میزان ماندگاری استحکام برشی چسب پس از پیری در گرمای مرطوب از حدود 80% به حدود 97% افزایش یافت.

عوامل جفت کننده سیلان حتی می توانند مستقیماً به عنوان چسب برای چسباندن لاستیک سیلیکون و لاستیک فلور استفاده شوند.